İSTANBUL’U İZLİYORUM

İstanbul’u izliyorum kulaklarım tıkalı.

Ne trafiğin gürültüsü ne de martıların çığlığı.

Duyduğum bir tek Fazıl’ın sızlanışı.

Dinlediğim bir tek içimdeki ses.

 

İstanbul’u izliyorum kulaklarım kapalı.

Köhne beyinlere inat düşüncem her şeye aralı.

Yeni zamanın getirdiklerine,

Eskilerin yitirdiklerine.

 

İstanbul’u izliyorum televizyonum kapalı.

Teknolojiye inat tamamen doğaya dayalı.

Bir çakı elimde tahta oyuyorum.

Kötülerin yerine iyileri koyuyorum.

 

İstanbul’u izliyorum yerim Topkapı sarayı.

Sanki benim bu memleketin kralı.

İçimde hırçın duygular dalgalanıyor.

Boğazda yunuslar bana ağlıyor.

 

İstanbul’u dinliyorum gözlerim dağlı.

Kılıcımı sallıyorum ama ellerim bağlı.

Anlamazlar kalemimdir silahım.

Amaç sana ulaşmak Allahım.

 

İstanbul’u seviyorum yüreğim yaralı.

Bu savaşın sonu oldukça kanlı.

Aşkımın içimdeki tadı gibi.

Allah’ım İstanbul’um aşkım sanki.