uzaklardan

Bir zamanlar sürdüler beni uzaklardan,
Unuttum artık oraları, aşkları.
Çok güzeldi önceden o diyarlar.
Ama artık oralar yoklar.
Kimse bilemez birilerinin yaşadığını,
Soluklanıp temiz havayı, içtiğini pınarlarını.
Bırakıp ta geldik yıllar önce bu memlekete.
Oldu burası sineye çekme yuvası.
Unutturuldu her şeyimiz,
Kültürümüz, miraslarımız.
Eski arkadaşlarımız, dostlarımız.
Şimdi sadece yaşıyoruz, yok ruhlarımız.
Arayıp durur bunun çaresini analarımız.
Biz kafalarımızı kurcalarız,
Ararız çaresiz derdimize bir deva.
Sizi bilmem ama ben karar verdim.
Gidip akacağım su misali memleketime.
Karışacağım buluta, uçurup akıtsın beni ana toprağıma.
Son günlerde dağlayamaz oldum içimdeki ateşi.
Fırtına misali kasıp uçuracağım her şeyi.
Arkadaşlar, yine hoşça kalın ben alışığım,
Ayrı kalmaya dosttan, anadan ve yardan.
Uzaklardan geldim buralara şimdi gitmeli.
Anayurda atalarımın toprağına.
Ve birde geride bırakılan sevgilinin yanına.