Yalnızlık

Allah’ım yalnızlık sana mahsussa
Neden yalnızım şu dünyada…
İçimdeki yalınlık bu olmamalıydı.
Hani bir şeyin yalın hali kabul edilir ama
Yalnızlık bu kadar uzun sürmemeli…
Elveda deme vaktim gelmedi mi daha?
Şu içine alıp bırakmayan yalnızlığa.
Gökyüzündeki yalnız uçurtma misali
Ne kadar havada olsam da özgür değilim
Saatin tik tak sesleri hala kulağımda
Mahpus olmuşum gökyüzünün masum duruşuna
Ama hiçte göründüğü gibi değil durum
İsteyipte yapamadıklarım çok fazla
İlk olarak bulamalıyım kendimi bir aşka
Dereler gibi akıp denize karışmalıyım
Değirmenlerden geçip açık denizlere ulaşmalıyım
Yalnızlık kader değil bilirim
Keder olduğunu ise içimde hissederim
Bu gece kurtulacağım bundan
Bu dünyada ki varlığıma son noktayı koyacağım
Sonra kalabalığa karışacağım.
Cehennem boş olmasa gerek.
Orada bulacağım kendime denkleri yalnızlık
Yalnızlığımı yakacağım.
Kavuracağım şimdiye kadar olan günahlarımı
Döküldü bir iki damla göz yaşı şimdi
Bakma sen sevinç için akıttım yaşlarımı
Yüzüme rüzgarın ılıklığı dokunuyor
Bana her şeye rağmen yaşamak gerek diyor
Hatırlatıyor, iyi günleri yalnız başıma alıp gidişimi.
Güzeldi diyor sanki. Düşününce aslında,
Özgürlük yalnızlık değil de nedir?
Benim ki sadece biraz sevilme isteği
Tekrar döküldü bir iki damla gözlerimden
Yağmur çiseliyor sandım ama değil biliyorum.
Yalnızlık iyi bir şey yalanını kendime söylüyorum
Ve yine inanıyorum her zaman ki masum yalanlarıma.