Tüm küfürlerim senin için, soğuyan havaya sallarken afilli bir küfür, tabii ki seni es geçmiyorum. Olsaydın yanımda soğuk hava vız gelirdi. Yoksun, Allah belanı versin. Neyse ki biliyorum, önümüz yaz. Hava ısınacak, güzel günler göreceğim sensiz. Lanet olsun sensiz yaza, tek başıma yazlar da ayaz… Ateşlerde yanasın, hani beraber olalım da kömürlükte bile yaşardık ? Hani iki gönül bir olunca samanlık seyran olurdu ? Neredesin şimdi ? O kömürlükteki kömürler yaksın ruhunu, samanlıkta iğne arar gibi arıyorum geride bıraktığımız yaşanmışlıkları. Ne halin varsa gör. Kusuyorum her gece uykudan önce; bildiğim tüm küfürleri gıyabında, öfke nöbetlerini saymıyorum daha. Eskiden yatmadan önce dua ederdim, şimdi beddualardan binalar inşa ettim. Tez zamanda ölmüşlerine kavuşasın,  cehennemi bu dünyada yaşayasın, benim seni sevdiğim kadar bir başkasını sevesin ve aşkın zirvesindeyken terkedilesin. Acından ölecekmiş gibi olup sürüm sürüm sürünesin. Çektirdiklerini çekesin. Kısacası bir an önce unutulup gidesin…